รีวิวหนัง เรื่อง Gerald’s Game เกมกระตุกขวัญ 2017
Gerald’s Game หนังสยองขวัญของ Netflix ที่ดัดแปลงจากนิยายของสตีเฟน คิง ที่มีความแปลกแตกต่างจากหลาย ๆ เรื่อง แต่ในความเป็นจริงแล้วมันคือหนังแนวจิตวิทยา - ระทึกขวัญแบบ Misery เสียมากกว่า เพียงแต่สิ่งที่ทำให้หนังเรื่องนี้แตกต่างจาก Misery ก็คือ เมื่อตอนที่เจสซี่ติดแหง็กอยู่กับเตียง เธอจะเริ่มจินตนาการเป็นภาพต่าง ๆ นานา หลัก ๆ แล้วคือเจรัลด์และตัวเธออีกคน |
| หนังระทึกขวัญ Gerald’s Game |
นั่นเปิดโอกาสให้คนดูได้รู้ถึงอดีตของเจสซี่โดยไม่ต้องใช้ฉากแฟลชแบ็ก แบบเชย ๆ ในตอนต้นเรื่องคนดูจะได้เห็นว่า เจสซี่เป็นคนใจดีมาก เธอเห็นใจหมาจรจัด และดูเหมือนจะเป็นคนที่ใสสะอาดเพียบพร้อม
แต่เอาจริง ๆ แล้วเธอกลับมีอดีตอันดำมืดที่ซุกซ่อนไว้ แม้แต่เจรัลด์เองก็ไม่รู้ ผู้กำกับที่ดัดแปลงนิยายเรื่องนี้มาเป็นหนังคือ ไมค์ ฟลานาแกน จาก Oculus, Hush และ Ouija: Origin of Evil ถ้าใครได้ดูผลงานของผู้กำกับคนนี้จะเห็นว่าเขามักจะทำหนังเล็ก ๆ ที่เกี่ยวข้องกับตัวละครไม่กี่ตัว และทุกเรื่องก็จะวนเวียนอยู่ในบ้านหนึ่งหลัง หรือสถานที่ที่จำกัดขอบเขต
 |
| หนังน่าดู 2017 |
เองก็เป็นในลักษณะเดียวกับสามเรื่องที่ว่ามา เพียงแต่หนังเน้นเรื่องจิตวิทยาของตัวละครเป็นหลักมากกว่าเรื่องอื่น ๆ ผู้กำกับนำเสนอเรื่องราวให้ออกมาได้น่าสนใจเกือบตลอดชั่วโมงครึ่ง จังหวะการตัดต่อช่วยทำให้รู้สึกเหมือนกับจะมีเรื่องหายนะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ ยิ่งภาพหลอนในใจของเธอทำงานหนักขึ้น หนังก็ยิ่งรู้สึกสนุกขึ้นเรื่อย ๆ แต่ก็ใช่ว่ามันจะสมบูรณ์แบบร้อยเปอร์เซ็นต์
ปัญหาสำคัญสำหรับหนังเรื่องนี้มีอยู่สองอย่าง อย่างแรกคือ จังหวะการเล่าเรื่องในช่วงกลาง ๆ รู้สึกว่ามันอืด ๆ ไปเสียหน่อย อย่างที่สองคือ ซัพพล็อตที่เกิดขึ้นในตอนท้าย ซึ่งเฉลยถึงตัวตนที่เธอได้เห็นในระหว่างเกิดภาพหลอน มันทำให้ตอนจบของเรื่องซับซ้อนและยืดเกินความจำเป็น แต่หากไม่นับทั้งสองประเด็นนี้ Gerald’s Game ก็เป็นหนึ่งในหนังที่ดัดแปลงจากหนังสือของสตีเฟน คิง แล้วไม่ห่วย แถมยังค่อนข้างจะน่าชมเชยเอาไม่น้อยเลยด้วย
